43.- ( Zona 9 ) O XESTO ( 6 ) O COUSO

                  O COUSO DO XESTO

a) Situación 

Chama a atención dende lonxe pola sua planta circular de gran tamaño. Perdido nunha zona semipantanosa nas terras intermedias do Xistral continua inalterable saudando o paso dos sèculos.

Creemos que as suas dimensiòn foran acortadas e redondeadas, actualizados e reconvertidos os seus muros en èpocas mais modernas , xa que rachando coa fabrica dos restantes Cousos, os peches non estàn construidos con pedras chantadas.

A sua importante situaciòn revela a estratexiabda sua ubicaciòn: protexido polos innumerables cauces fluviais, sitùase no fondo dun interminable pantano, cun facil acceso a fertil Fraga das Leiras. Obviamente (è o noso lema) non està soio. Mais aùn, calificàmolo como o centro dun enorme asentamento. 

Unha estructura pecha unha parte do Couso e baixa cara o Rio. ( centro da imaxe)

                            b) Panorámica 

Creemos que na parte superior esquerda do Couso existen duas estructuras circulares.

A sua perfecta ubicaciòn deseñanos todo un mundo de características esenciais paraventender a vida  Neolìtico/ Bronce.

E moi tipico k os asentamentos msis arcaicos estèn suspendidos sobre profundas depresiòns.

                              c) O Peche

Os muros de pedra altèrnanse con pedrafitas. A esquerda , o Outeiro do Xesto

Co paso do tempo, a vexetaciòn vai adueñandose dos muros.

No fondo, o Penido Vello.

O relieve irregular denota grandes alteraciòns no chan, ocupado noutrora.

                            d) A Entrada 

Sempre chamàranos a atenciòn esta peeuena pedra chantada no medio da suposta entrada

Algun iluminado botàraa abaixo non hai moito.

                               e) Detalles 

Reutilizaciòns das grandes pedras 

Rebaixes esclarecedores.

Dous pequenos rebaixes na parte superior sirven como referencia cara localizar ou vixiar un obxetivo concreto. Efectivamente, andamos a falar dos axexadoiros.

Pequeno axexadoiro.

Añadir leyenda

Exemplo da compodiciòn actual do peche, dàndolle continuidade e reutilizaciòn a este espazo reconvertido, sempre baixo o denominador comùn da Cultura do Gando.